Jeta e Shën Marçelinusit, ipeshkëv
Shën Marçelinusi lindi në Afrikë, në një familje fisnike; i shoqëruar nga Vinçensi dhe Domninusi, ai shkoi në Gali dhe atje predikoi Ungjillin, me shumë sukses, në lagjen e Alpeve. Më pas ai u vendos në Embrun, ku ndërtoi një kishë në të cilën i kalonte netët në lutje, pasi punoi gjithë ditën në ushtrimin e thirrjes së tij të shenjtë. Me shembullin e tij të devotshëm si dhe me fjalët e tij të zellshme, ai konvertoi shumë nga paganët mes të cilëve jetonte. Më pas ai u bë ipeshkëv i njerëzve që ai kishte fituar për Krishtin, por data e shugurimit të tij nuk dihet me siguri. I djegur nga zelli për lavdinë e Hyjit, ai dërgoi Vinçensin dhe Domninusin për të predikuar besimin në ato pjesë që ai nuk mund t’i vizitonte personalisht. Ai vdiq në Embrun rreth vitit 374 dhe u varros atje. Shën Gregori i Turit, i cili flet për Marçelinin me lavdërimet më të larta, përmend shumë mrekulli që u bëne në varrin e tij.
Meditim — Megjithëse mund të mos ju thërrasin për të predikuar, të paktën përpiquni të jepni një shembull të mirë, duke kujtuar se veprat shpesh flasin më shumë se fjalët.