Jeta e Papa Shën Kletit dhe Papa Shën Marçelinit, martirë
Shën Kleti ishte Ipeshkvi i tretë i Romës dhe pasoi Shën Linusin, i cili vetë rrethanat tregojnë virtytin e tij të shquar midis dishepujve të parë të Shën Pjetrit në Perëndim. Ai qëndroi për 12 vite, nga viti 76 deri në vitin 89. Kodi i Meshës Romake, Bede dhe martirologë të tjerë, e quajnë atë martir. Ai u varros pranë Shën Linusit, në Vatikan dhe reliket e tij mbeten ende në atë kishë.
Shën Marçelini pasoi Shën Koins në ipeshkvinë e Romës në vitin 296, rreth kohës kur Diokleciani u vetë-caktua hyjni dhe pretendoi me pabesi nderet hyjnore. Në ato kohë të stuhishme persekutimi, Marçelini fitoi lavdi të madhe. Ai u ul në karrigen e Shën Pjetrit për 8 vite, 3 muaj dhe 25 ditë, duke vdekur në vitin 304, një vit pasi shpërtheu persekutimi mizor, në të cilin fitoi shumë nder. Ai është quajtur martir, edhe pse gjaku i tij nuk është derdhur për çështjen e fesë.
Meditim – Është parim themelor i moralit të krishterë dhe një e vërtetë që Krishti e ka vendosur në termat më të qartë dhe në udhë të panumërta të Ungjillit, se kryqi ose vuajtjet dhe vdekjet janë rruga drejt lumturisë së përjetshme. Prandaj, ata që nuk jetojnë këtu në tokë një jetë të kryqëzuar dhe të mortifikuar, nuk janë të denjë për të zotëruar ndonjëherë gëzimet e papërshkrueshme të mbretërisë së Tij. Në këtë rrugë eci Vetë Zoti ynë, modeli dhe drejtuesi ynë, dhe i Dërguari i Tij na kujton se Ai hyri në lumturi vetëm me gjakun e Tij dhe me kryqin.