Jeta e Papa Shën Feliksit I
Shën Feliksi ishte romak dhe pasoi Papa Shën Dionizin në qeverisjen e Kishës në vitin 269. Pali i Samosatës, Ipeshkvi krenar i Antiokisë, fajit të shumë krimeve të mëdha i shtoi edhe atë të herezisë, duke mësuar se Krishti nuk ishte më shumë se një njeri i thjeshtë, në të cilin Fjala e Hyjit banoi si në tempullin e vet, bashkë me shumë gabime të tjera të rënda në lidhje me misteret kryesore të Trinisë dhe Mishërimit.
Në Antioki u mbajtën tre Këshille për të shqyrtuar çështjen e tij, dhe në të tretin, të mbajtur në vitin 269, duke qenë i dënuar qartë për herezi, krenari dhe shumë krime skandaloze, ai u shkishërua, u rrëzua dhe Domnus u vu në vend të tij. Ndërsa Pali e mbante ende shtëpinë ipeshkvnore, Shenjti ynë iu drejtua perandorit Aurelian, i cili, megjithëse ishte pagan, dha urdhër që shtëpia t’i jepej atij të cilit ipeshkvinjtë e Romës dhe të Italisë ia kishin caktuar. Gjatë shpërthimit të persekutimit të Aurelianit, Shën Feliksi, i patrembur nga rreziku, i forcoi të dobëtit, i inkurajoi të gjithë, i pagëzoi katekumenët dhe vazhdoi të përpiqej për t’i kthyer të pafetë në Fe. Ai vetë mori lavdinë e martirizimit. Drejtoi Kishën për 5 vjet dhe kaloi në Përjetësinë e lavdishme në vitin 274.
Meditim – Shembulli i Shëlbuesit Tonë dhe i të gjithë shenjtërve të Tij duhet të na inkurajojë nën të gjitha sprovat që të vuajmë me durim dhe madje me gëzim. Së shpejti do të fillojmë të ndiejmë se sa e ëmbël është të shkelësh në hapat e një Hyji të bërë njeri, dhe do të zbulojmë se nëse i marrim me guxim kryqet tona, Ai do t’i lehtësojë ata duke ndarë barrën me ne.