Jeta e Shën Anxhela Meriçit
Ajo mbeti jetime në moshën dhjetë vjeçare dhe së bashku me motrën e saj të madhe shkuan në shtëpinë e xhaxhait të saj në qytetin fqinj Salo, ku jetuan një jetë engjëllore. Kur motra e saj vdiq papritur, pa mundur të merrte sakramentet e fundit, Anxhela e re ishte shumë e shqetësuar. Ajo u bë terciare e Shën Françeskut dhe i shtoi shumë lutjet dhe pikëllimet për prehjen e shpirtit të motrës së saj. Në ankthin dhe thjeshtësinë e saj të devotshme, ajo iu lut Zotit që t’i zbulonte gjendjen e motrës së saj të vdekur. Thuhet se me një vegim asaj iu zbulua se motra e saj ishte në shoqërinë e shenjtërve në parajsë.
Kur ajo ishte njëzet vjeç, xhaxhai i saj vdiq dhe ajo u kthye në shtëpinë e saj në Desenzano. E bindur se nevoja e madhe e kohës së saj ishte një udhëzim më i mirë i vajzave të reja në bazat e Fesë së Krishterë, ajo e shndërroi shtëpinë e saj në një shkollë ku në intervale të caktuara mblidhte çdo ditë të gjitha vajzat e vogla të Desenzanos dhe u mësonte atyre Doktrinën e Krishterë. Tregohet se një ditë, ndërsa ishte në ekstazë, ajo pati një vizion në të cilin iu zbulua se do të themelonte një shoqatë të virgjëreshave që do t’i kushtonin jetën e tyre trajnimit fetar të vajzave të reja. Shkolla që ajo kishte krijuar në Desenzano shpejt dha fryte të bollshme dhe ajo u ftua në qytetin fqinj, Brescia, për të krijuar një shkollë të ngjashme në atë vend. Anxhela e pranoi me kënaqësi ftesën.
Në vitin 1524, ndërsa po bënte pelegrinazh në Tokën e Shenjtë, ajo u verbërua papritmas kur ishte në ishullin e Kretës, por vazhdoi udhëtimin e saj drejt Vendeve të Shenjta dhe u shërua në kthimin e saj ndërsa lutej përpara një Kryqi në të njëjtin vend ku ajo ishte goditur nga verbëria disa javë më parë. Kur, në vitin jubilar 1525, ajo kishte ardhur në Romë për të fituar indulgjencat, Papa Klementi VII, i cili kishte dëgjuar për shenjtërinë e saj të madhe dhe suksesin e saj të jashtëzakonshëm si mësuese fetare e vajzave të reja, e ftoi të qëndronte në Romë; por Anxhela, e cila i shmangej publicitetit, u kthye në Brescia. Më në fund, më 25 nëntor 1535, Anxhela zgjodhi dymbëdhjetë virgjëresha dhe hodhi themelet e urdhrit të Ursulinëve në një shtëpi të vogël pranë kishës së Shën Afras në Brescia. Pasi ishte pesë vjet eprore e urdhrit të sapothemeluar, ajo vdiq.
Trupi i saj shtrihet i varrosur në Kishën e Shën Afras në Brescia. Ajo u shpall e Lumë në 1768, nga Klementi XIII, dhe u kanonizua në 1807, nga Piu VII.