Muaji i Zemrës së Shenjtë të Krishtit, P. Enjell Sereqi S.J. - Dita e Tretë
Urata e Gatimit
Une po besoj me nji fee t’gjaallë se jam para madhniis sate, o Zoti i em, eja o Shpiirtë e Korpë per me i dalë para Si e me adhrue.
Po permyzem me ftyrë per dhee me pellkë t’zemres po t’adhuroi, o Zoti i emë e po t’a dii per ndeer per t’mira qi m’ke baa, maa shëndritë, po t’lutem, menden teme e m’a xejë zemren qi t’a njofë, t’a due e t’a ndieki per herë ma fort Zemren tande, o Jezu Krishti, qi jee rruga, e verteta e t’gjaalltit, n’gjitha kto t’mira e vyrtyre qi po m’i mson sidomos: GATIMI I PARE & DYTE (ma poshtë), e banë qi mos t’i kundershoi ma shëndritsinave tua, por t’pertrihem prore nder vyrtyte tui jetue krishtenisht t’mund des n’hiir t’andë. O Zoja e Bekueme m’ndimo per m’e ju pergjaa Birit t’andë t’hyjnueshmit. Shejti Jozef, Enjilli i Rois e t’gjith Sheitnit e Parrizit lutnije Zotin per mue.
Dita e Tretë
Gatimi i Parë: Ta kesh para syze Zemren e Jezu Krishtit porsi n’nji furrë t’zjermit; e na thote kto fjalë: Kam ardhë per me prue n’tokë zjerm dashtnijet, e s’dishroj veç se t’nezet unjii.
Gatimi i Dytë: T’ja lypim ket dashtnii, e t’a diftojm me vepra t’mira.
Mendimi i parë
T’tanë ligja e Krishtit permbledhet n’ket fjalë “Dashtni”. O ligjë e amel e e dejë per Zotin qi e ka goditë per robin qi i shtrohet. Ai qi ka krijue zemren e njerit, e di mirë se sasht tjeter lidhnijë ma e fuqishme per me thye, sa dashtnia. I Lumi shum urdhnime na ka vu, por t’gjitha vrasin qiktu. T’kesh dashnti – e kjo asht qendra e t’tana urdhnimeve. “Qiky a urdhnimi Jem, qi ta keni n’hater Zotin e shoqin tuej, sikurse Un ju kam pas n’hater, e ky asht sheji, prej t’cillit Un kam me ju njoft per t’miit.”
Sh’Pali thotë: Ai qi pernjimend ka kyt dashtni e ka krye gjith ligjen e Zotit.
O Jezusi jem, e si kam me ta shperblye nderen qi m’ke ba tu m’urdhnue me t’dashte: Mjaftote me m’dhan veç liriin, po t’tham çuditun me Sh’Agustinin, se me nji urdhnim t’posaçem m’ke nxitë me t’dashtë. Kjo nderë m’vjen prej mirsisë t’pashoqe t’Zemres sate.
Mendimi i dytë
Peshoje mirë se t’kryemit e t’gjitha detyrave qi ke me Zotin rrahë per me t’rritë e me t’lulzue n’shpirt t’andë dashtniin. E praa ket t’mire pa gjith at mundë ke me e pasë plotsisht neper ket perkushtii, qi t’çon fillë te Zemra e Jezu Krishtit e cila asht si nji furrë e nezun ku flakrojnë shpirtnat ma t’ftoftë.
Vet goja e Krishtit i foli qishtu t’Lumes Margarite: Unë po t’premtoj qi Zemra jeme ka muu s’gjane per me i shprazë me mjeftësi dashtniin e hyjnueshme permbi ata qi kan me e nderue.
E n’nji tjeter vend thotë: Kjo perkushtii ka me ndezë dashtniin shejte nder shpirtat ma t’fort, e ka me i pertri ata qi jan ftofë.
S’ashtë vshtirë me e marrë vesh ket t’vertetë si t’veem orore se kjo perkushtii s’na flet tjeter veç se dashtnii. Na e qet para syve Zemren e Krishtit shkriimun flakë per njerz. Qellimi i kësaj perkushtiet asht me i shperblye sa t’fyeme, qi pa praa i bahen tu mos me ja dite per ner e tu i pergjegjë si a ma zi t’mirave Tija me gjith farë mkatesh.
T’kryemit e ksajë perkushti janë hove dashtniet e efshime ma t’kullueme, qi e ngushllojn at Zemer t’derptueme. Me i fjale kjo i mbledhë n’vedi gjith çka mundet me i dhanë shkas kësaj flake shejt tu shtii n’mend dashtniin e pamasë t’Shelbuesit tonë, qi na ka diftue sidomos n’Eukaristi e n’mundime qi hoq dikuer per ne.
Me udhë pra kto dy sheje dashtniet janë thirrë prej Shejtnave, shkollë dashtniet t’Hyjnueshme.
Mendimi i Tretë
Mbasi ma i pari fryt i kesaj pemes t’jetes asht fitimi i dashtnisë t’nezun ndaj Zotit, kujdesu o lexues i dashtun me e kap me zell kyt visar e me ja miratue vedit sa ku t’mundesh. Si t’ngulin permrenda rrajë kjo dashtnii shejtë ka per t’a mbajtë n’shpirt t’andë hirin e mirsiin e Zotit, pse s’asht punë me dasht pernjimend nji mik e n’at ças edhe me e perbuzë. Kjo ka me ti shumue meritimet n’regjini t’Parrizit, mbasi gjith çka t’veprojsh me dashtnii vin tu tu shtue edhe hiret e t’mirat; kjo ka me t’dhanë fuqi per mu vaditë n’vepra perkushtijet e mu regjë trimnisht nder vyrtyte t’cillat lypin pa ja daa shterngimin e vehtes; por s’asht e vshtirë, madje t’ka zemra gzim kur hjek keq per ndokend qi ke fort n’hater; kjo ka me t’dhanë nji uzdajë t’saktë per lumni t’qilles simas fjals t’Krishtit: “Kush m’do ka me ken dashtë edhe prej Atit Tem; e kaq perzemer kam per t’a pasë, sa me i falë edhe vetveten…”
Qe sa t’mira t’mdhaja rrjedhin prej dashtnisë e cilla ndezet e flakron me ket perkushti t’Zemres t’Jezu Krishtit. T’bie pra fort per shtat e per dobii me e marrë mrapa me kujdes e mos me lshue kurr sa do e vshtiir ka me t’u dukë n’fillim.
Sikuer flaka e zjermit t’rrebte lypë mu shperdaa e s’asht send me nejë ndryt, qishtu edhe dashtniia kerkon mu hapë gjithkahë.
Ne paç n’hater Jezu Krishtin e ne ja daç fort t’miren vedit mundoju sa ku t’mundesh me xee edhe tjeterkand n’kyt perkushtii.
Uratë
O e shugurueshmja Zemra e Shelbuesit tonë, si mundem me kujtue bukurinë t’ande e mos mu ndeze n’dashtnie per Ty. O Jezu, Jeta e jetës s’eme, Zemra e zemers s’eme, Shpirti i shpirtit tem, mbasi veç Ti je i denj me kenë dashtë me gjith fuqi, kur kam me ken krejt i joti? Mbas sodit gjuha jeme s’ka me folë veç se punë tua, syt e mi s’kan me kqyr veç se Ty. o Jezu, ment e mia s’kan me menu veç se Ty, e zemra jeme s’ka me rrahë as s’ka me gjallitë veç se per tyy Jezu, qi je bukuria, amelcimi e dashtnija e pasosme.
O e mira e paçmueshme, n’mos e shkosha jeten teme tu u shkri n’dashtnii per ty, ça m’viin t’gjalltit? A mund t’thirret jetesë ajo qi s’shkohet tu e dashtë Zemren t’ande?
C’t’mire tjeter mundet mu gjetë n’qiell a n’toke e cilla asht e dejë me kenë dashtë sa Ti?
O Jezu fort i dashtun, a ka me i lanë Zemra Jote me shkue kot dishiret e mira pa m’i kqyre? Un dishroi me ken krejt i Joti e mu shndrrue krejt n’Ty, e mos rrnosha ma unë, por vetë Zemra jote rrnoftë n’mue. S’due me jetue veç se per Ty e permrenda Zemres s’ate flakrosha n’dashtni t’pasosun. E kshtu mund t’des i sosun prej ksajë flake qi u jep t’gjalltë e vertetë, atyne qi n’te shkrihen.
Lulja e Shpirtit
Ma i madhi ngatrrim qi ta ndalë dashtniin asht vesi qi t’nep ma fort merzi. Rmoje vedin e kqyr cili asht ai ves qi t’zotnon e s’t’len mu dhanë krejt kahë Zoti; sot shtroje tri herë per hater t’Zemres Krishtit.
Zhgjetoreja
Ma nep zellin n’sherbesë Tande
Tyy po t’lutem, o Dashtni
Ma ndez zemren gjithunjii.
Ndollia
Sh’Gjeltrudja, si lexojmë n’jetë t’saj, u muer nji ditë me mend te Zoti e n’at vegim ju duk Sh’Njon Unjilltari per me i zblue do deftime fort t’nelta. Shejtnesha muer zemer e po e pvet: “Ti, o Apostull, qi kije dishepulli i dashtniis e pate fatin me pshtetë kryet n’t’mramen darkë mbi krahnuer t’Jezu Krishtit e i ndieve flakët e atii zjermi t’hyjnueshem, si mos me lanë t’shkrueme n’Unjill kurrnji fjalë permbi ket Zemer t’shugurueshme per dobii t’besimtareve?”
E Sh’Njoni ja priti me at pergjigjen fort t’permendun e t’gazmueshme per ne: “Une aso kohet shkrova per t’mire t’Kishes Shejtë, qi s’parit t’leete, fjalët e t’Birit t’Atit t’Gjithpushtetshem si e lypte athere nevoja, per me i shti kthellt rrajtë e veta Feja, por i Lumi e pat lanë per me kallxue Zemren e vet n’marim t’shekujve, kur kishin per tu ftofë njerzt n’dashtni kah Zoti, e ky t’xeet do t’pertrihej gjithkahë neper ket perkushti.”
Na, falemi nders Zotit, ja kena mbrrire ksajë kohe per t’cillen foli athere ky Apostull i dashtun. Kand e kand po shofim, se flakët e dashtniis shejte po viin tu u sosë nder shumë t’krishtenë. E si kan per tu ndezë? Me perkushti t’saktë ndaj Zemres s’Jezu Krishtit. Pra, me zell merre mrapa, o lexues i dashtun, e shpejt edhe n’Ty kan mu vertetue fjalet e Sh’Njonit sikuer n’saa t’krishtenë qi ja kan pasë kujdesin shpirtit. T’lutem mos prito per mu dhanë krejt mbas ktij visari kaq fort t’çmueshem, e s’ka me s’gjatë shumë per me ja pa t’maren vedit.