Muaji i Zemrës së Shenjtë të Krishtit, P. Enjell Sereqi S.J. - Dita e Katërt
Urata e Gatimit
Une po besoj me nji fee t’gjaallë se jam para madhniis sate, o Zoti i em, eja o Shpiirtë e Korpë per me i dalë para Si e me adhrue.
Po permyzem me ftyrë per dhee me pellkë t’zemres po t’adhuroi, o Zoti i emë e po t’a dii per ndeer per t’mira qi m’ke baa, maa shëndritë, po t’lutem, menden teme e m’a xejë zemren qi t’a njofë, t’a due e t’a ndieki per herë ma fort Zemren tande, o Jezu Krishti, qi jee rruga, e verteta e t’gjaalltit, n’gjitha kto t’mira e vyrtyre qi po m’i mson sidomos: GATIMI I PARE & DYTE (ma poshtë), e banë qi mos t’i kundershoi ma shëndritsinave tua, por t’pertrihem prore nder vyrtyte tui jetue krishtenisht t’mund des n’hiir t’andë. O Zoja e Bekueme m’ndimo per m’e ju pergjaa Birit t’andë t’hyjnueshmit. Shejti Jozef, Enjilli i Rois e t’gjith Sheitnit e Parrizit lutnije Zotin per mue.
Dita e Katërt
Gatimi i Parë: Nguli syt n’tabernakull shejt. Pertrije punen e besimit t’gjallë n’këtë t’vertetë fejet. Ndigjo fjalt e ambla qi Jezu Krishti t’thotë: “Qe Une jam me ju per ditë, deri n’t’sosun t’shekujve.”
Gatimi i Dytë: Lypja ndimen per me marrë veshtë dhantiin qi t’banë me ja ditë per nderë.
Mendimi i Parë
S’ka kenë as s’ka me kenë kurr kohë t’cillen mundet njeri mu laa tu u cue peshë kundra Zotit, por me kenë punë qi bahet, kish per t’kenë ma i leet mkati i baamun kur i Lumi s’mendon per ne as s’na ban kurrnji t’mirë. Por s’asht se si me qillue kjo soj kohet, mbasi per ças jena rrethue fund e maje prejë t’mirave t’Zotit, e ky per oor na njet doren n’t’gjitha nevojt e pak me na lshue me nji herë shqimena e kthehna n’pakenunin ton. Por e zeza e mkatnorit oreo t’mirat, qi Krishti shprazë n’Sakramend t’lterit, ku na difton shejë t’dashtniis t’pamasë me kaq shum mrekulli saa me besue ket temel lypet feja per mos me pasë kurr fare ndryshimit. Kerkuj si kishte mujt as n’mend me i raa, por shka s’mendoj robi e hartoi e e çoi n’vend Zemra e Jezu Krishtit me t’gjithpushtet t’Vet.
O shpirt i krishtene qi po e kujton ket vertetsii, peshoi mirë kto dy punë, mirsiin e Krishtit, qi ep t’gjithvetvedin n’Eukaristii e sherrin e njerziis qi me harresë t’panjerzii, me t’ftoftë e me pritesë e shperblen per s’mrapshtit këtë ndeer t’pashoqë.
Mendimi i Dytë
Kujto sa fort i ra n’hater Zemres s’Jezu Krishtit, si mos t’kenke Zot, me ule madhniin e Vet per me ndejë permbi lteer me nee pa praa, as me pasë kenë shpijar i jonë.
Ktu asht bab i dhimshem, dashamir i gjithfuqishem, çoban e mik per zemer, ktu e gjejm mësues, mjek, ktu flakron n’dashtnii t’permallshme tu na u baa dritë, udhe e t’gjalltit tonë, krue i hireve e pengu i lumniis t’pasosme.
A do me adhrue? Adhroje – A do me i fole me t’madhe uzdajë? Foli, pse e kee per herë lejen e do me ti ndigjue lutjet tua.
A do mu pjeke n’Te? Asht perherë i gatshem per me t’pritë, e kerkush s’ta nal rrugen per me i dalë para. A do me marrë per shujt t’shpiirtit t’and? Merre me shpnesë pse t’ep edhe liriin me shterngue e mu knaqë saa here t’keesh dishiir? Pastafat rri ktu tui t’thirre e tu t’prite, madje t’urdhnon me marrë n’zemer saa ma shpesh t’mundesh.
Mos me e pasë lidhë Kisha, shkaku i panderimit, kishe mujt edhe sot, si t’krishtenet e moçem, me çue te shpija e me ndejë me Te nen nji kulm. Pak gjaa me marrë vesht madhniin e Hyjniis t’Jezu Krishtit kishte me na u dukë dashtnija e Tii kaq e pamarueme saa mos me pushue tu u çudit prej ksaj mirëbame t’pakufii. Asht me udhë, o i krishtene mu xee per ditë ma fort kahë ky Sakramend t’dashtniis e diftoje ket t’xeet t’and edhe per jashtë tu krye me zell, saa ku mrrin fuqija, do vepra qi janë t’pelqyshme Shelbuesit t’and.
Mu pjekë per ditë n’Jezu Krishtin, me adhrue e me ja zblue nevojet tua e me ju falë ndeers e me marrë n’zemer saa ma shpesh t’mundesh me t’madhe perkushtii.
Mendimi i Tretë
Mendo se n’vend t’xeetit e t’nderimit, qi per shum arsye asht i dejë Krishti me pasë n’ket Sakramend, ma t’shumen e herës s’ka tjeter veç se t’fyeme e t’perbuzuna.
Ven oroe se saa fee’lshusa i biin mohit praniis t’Jezu Krishtit n’Eukaristii, e ja veen kamen.
E therin at Zemer t’Hyjnueshme t’pandeerimet e t’ftoftit i shum t’krishtenve, qi s’gashohen Kungimit, po e marrin shejtas si per zakon e me t’daravituna me vullnet. Ja griin edhe ma fort ata t’krishtene qi s’kan gajle mu kungue me mkat mortar n’shpirt e kshtu e ngermojn e i japin mundë me hii n’nji zemer, qi asht nen pushtet t’ferrit. Saa e saa gadi krejt e kan lshue e shkojn rrallë n’kishë e pak o aspak se kujtojn at dashtnii t’asajë Zemer t’madhnueshme, qi shkriihet pa ja daa per njerz. Kush i mendon me temel kto vertetsina s’ka si mos me xanë nevojen, qi do t’keen i krishteni me i shperblye gjith kto t’sh’njerzina. Mbasi praa dashtnija e vertetë do t’diftohet me vepra, qe mëndyra per me ngushllue Jezu Krishtin. Ti e di se shum t’krishten e kan qitë n’harresë, orvatu ti mu pjekë n’Shejtin Sakramend saa ma shpesh e xetas. Po shef se disa se kan at urti shtatit n’shpi t’Zotit, rri ti me t’madhe pervujtnii, kqyr se saa po kungohen rrall e kur t’marrin Krishtin s’ka kurrfarë perkushtijet, madje nji palë aviten kungimit me mkat mortaar, kujdesu ti m’e marrë shpesh, me t’gjith t’xeet e sa ma mirë pastroje shpirtin. Shkurt ma, filli i ksaj perkushtii asht shperblimi qi do t’ja falim Krishtit sidomos me uratë, me pasqyrë t’mire, e kuer t’binë rasa edhe me bisedë t’mira.
Urata
Jo, o Jezu i ambel, s’kam me t’harrue kurr mbas saa provë dashtnijet, qi ke diftue n’ket Sakramend. Po t’lutem me m’ndimue mos t’ndollin n’mue, qi mos me ta diit Tyy t’miren: madje mbas sodit ka me m’pase keq zemra per gjith ato t’fyeme qi t’bahen Ty. T’lutem mos kjoftë thanë me ma shkrepë edhe mue nder syy at ankim qi ja lshove Cifutneve: “Kqyra pale a po m’gushllon nokush, e su gjet asnji.”
Une qi ta kam falë gjithvetvehten per me ta nderue n’nji mendyrë t’posaëme Zemren T’ande, po t’ap fjalen qi due me i shperblye saa ku t’mundemi, gjith ato t’perbuzuna qi kee pa praa n’Eukaristii.
Ti, o Jezu em, lshoje prej Zemres s’ate n’temen nopas asi dhimet me t’cillen kje mush e Jotja: e mos mujsha me i laa me gjak tem kto t’fyeme, le ti laj sadopak me vaj t’zemres e me zell t’flakruem.
Ban qi ta pertri edhe nder tjer ket pendim e ket t’xeet e kshtu t’kemi fatmirsiin me i shperblye shandulliit qi kan dhanë e ta gazmendoj Zemren T’nde pezmatue prej saa mkatesh.
Lulja e Shpiritit
Bekue kjoft Jezu Krishti nen hije t’Ostes.
Kjoft levdue e ndeerue per gjith vend
I Shejtnueshmi Sakramend
Ndollia
E lumia Margerite Alakok, si na kalxon jeta e sajë, patë t’madh zell per me nderue e me adhrue Zemren e Jezu Krishtit n’Sakramend t’lterit. Knaqa e sajë ishte me ndejë para Krishtit e per ditë shkote mu pjeke n’Te, por sidomos nder kremet mbasi s’kishte gjith aq pune n’mungade s’ngrihej kurr tu u ndalë n’kishe gjith kohen e dites pa u davarite e pa e bjerrë urtiin e shtatit e me ndeerimin t’madhe per mbrenda e per jashta.
Rrite e Lumia prore n’dyy gjuj, pa pshtetë e pa lujt aspak e me duur t’perpjekuna n’parzem e pa i daa syyt prej lterit, ku gjindej gjith Dashtnija e sajë. Hera herë me u pasë habitë ndoj grimë, e paditte vedin me t’pervujtë e me lot per faqe lypte t’falem e e late at faj t’vogel me pendesë fort t’randa. Shoqet u bindshin per ket shterngim t’foort, e nji dite i thanë: “Po ti si i shtrohe pendeseve kaq t’mdhaja per faje kaq t’leeta?” Margerita ju pergjegjte: “Mesuesi i Hyjnueshem m’ka baa me diit se kto t’davarituna mendjet e kto t’panderime para t’Shejtnueshmit Sakramend e sidomos n’kohë qi çohet Mesha Shejtë ja pezmatojn, ja derptoin per pellk zemren.”
Ndii tash, o lexues i dashtun, fjalt qi i la t’shkrueme kjo sherbtore e Zotit. Oh ç’t’mira e hire t’panjehuna i bjerrë ai i krishteni qi i ban n’asgjaa kto faje t’leeta e, me njoftë t’zezen e ktyne mkateve s’kishte me lanë pa i rallue e pa u shporrë faret.