Muaji i Zemrës së Shenjtë të Krishtit, P. Enjell Sereqi S.J. - Dita e Pestë
Urata e Gatimit
Une po besoj me nji fee t’gjaallë se jam para madhniis sate, o Zoti i em, eja o Shpiirtë e Korpë per me i dalë para per me e adhrue.
Po permyzem me ftyrë per dhee me pellkë t’zemres po t’adhuroi, o Zoti i emë e po t’a dii per ndeer per t’mira qi m’ke baa, maa shëndritë, po t’lutem, menden teme e m’a xejë zemren qi t’a njofë, t’a due e t’a ndieki per herë ma fort Zemren tande, o Jezu Krishti, qi jee rruga, e verteta e t’gjaalltit, n’gjitha kto t’mira e vyrtyre qi po m’i mson sidomos: GATIMI I PARE & DYTE (ma poshtë), e banë qi mos t’i kundershoi ma shëndritsinave tua, por t’pertrihem prore nder vyrtyte tui jetue krishtenisht t’mund des n’hiir t’andë. O Zoja e Bekueme m’ndimo per m’e ju pergjaa Birit t’andë t’hyjnueshmit. Shejti Jozef, Enjilli i Rois e t’gjith Sheitnit e Parrizit lutnije Zotin per mue.
Dita e Pestë
Zemra e Jezu Krishtit bahet kurban n’sheiten Meshë
Gatimi i parë: Kujtoje Jezu Krishtin n’Oste t’shugurueshme kahë po t’thotë: “O bir, epma zemren t’ande”
Gatimi i dytë: Lypja t’Lumit hirin e driten me i kuptue dobinat, qi na dalin prej Meshë Shejte.
Mendimi i Parë
Mendo dashtnijen pamasë t’ksajë Zemer t’Hyjnueshme, qi krejt falet per ditë permbi lteer nder sa meshë qi çohen n’ftyrë t’tokës. Ai i Lumi diq nji herë per ne, e mbas tri ditsh u njall s’dekunit per mos me dekë ma kurr, ky kurban mjeftoi e madje kje teprii per me i shelbue t’gjith njerzit, pse veç nji pikë gjak i Tij ka nji pah t’pamaruem, por s’mjeftoi per m’e ngi dashtniin e pakufii t’Zemres t’Vet. Animaa perpara mundimeve jo veç se diftoi deken e Tij nji herë n’kryq, por diftoi edhe dishirin qi kishte me dhanë shpirtin shum herë per ne me pas kenë nevoja! Dashtnija fort e madhe t’Zemres e gjet mëndyren per m’e pertrii pa ja daa n’Kishë shejte ket kurban i t’gjith Vetvedit.
N’t’mramin ças qi hangri me Apostuj n’at natë n’t’cillen Juda e kishte da per m’e tradhtue na kqyri fort hatrin tuj e themelue Sakramentin e Korpit e t’Gjakut t’Vet nen hije t’bukës e t’venës, e kshtu desht m’e pertrii n’Meshë n’mëndyrë t’papergjakshme at kurban, qi n’kryq e kreu dikuer n’mëndyrë t’pergjakshme, per me mbajt nder ne gjall sakrificen e Vet e per me na derdhë hire e t’mira t’panjehuna.
O i krishten, qi po e kujton ket themel fejet, merre vesht nji herë pahin e shpirtit t’and, per t’cillin per ditë Jezu Krishti falet kurban. Per ket t’mirë kaq t’madhe s’po lyp tjeter veç se t’ja dish per nderë e shpesh e shpesh t’biin nder mend per ket baamirës t’pashoq.
“Banje kyt n’perkujtimim Tem” (1 Cor. 11:24)
Mendimi i Dytë
Tash ti rrahe me mende tua madhniin e kti kurbanit e fatmiren qi kee m’e pa per ditë. Ktu n’Meshë shejte kurbani asht vet Jezu Krishti, qi fali gjithvetvedin n’kryq per ne, Ai asht edhe baasi i kurbanit. Prandej tu pa meshtarin n’lteer do t’na bahet si me pa vet Krishtin, qi asht meshtari i gjith meshtarve.
Feja na thotë se n’Meshë shejte na i qesim para Zotit ça asht ma e deje per Te, pse asht kurban i hyjnueshem me t’cillin i apim gjith at nderë e lavdë qi i perket Zotit, mushena me t’mira sa m’u ba t’zott me i shperblye t’gjitha detyret qi i kena hi me mkate t’ona.
M’e kputë shkurt n’Meshë shejte na i falim nji dhantii qi i kalon t’gjitha ato qi mundet me na ba i Lumi, e per hater t’Birit t’Vet s’ka si shkon kotë lutja jonë, nuk a send mos me xjerrë ç’do t’mirë ne paçim ket uzdajë t’ngulun. Oh ç’vepër e madhnueshme kenka pra Mesha shejte!
Ty t’perket me ja dit ket t’mirë Zemres s’Jezu Krishtit qi na ka fitue me shum mundime ket visar. A thue ke me kenë mbas sodit n’numer t’atyne t’krishtenve t’shnjerzuem, qi s’donë me njoftë pahin kësaj dhuntii, e i duket se s’ka çmim ça ju vjen prej durve t’Krishtit? O e zez e pashoqe! O shnjerzim i pamoster! Xene shpejtas me kohë mos m’e lshue doret ket oremirë e atherë s’ka m’u gjetë shpirti i jyt n’ato nevojë n’t’cillat gjindet sot.
Mendimi i Tretë
Ne mram mendo çfarë kujtimesh do ti shkojn neper mend nji t’krishtenit qi ka ndopak dashtnii ndej Zemres t’Krishtit si t’vroin t’perbuzunat e harresen me t’cillat ma e shumta e t’krishtenve i pergjegjin dashtniis Shelbuesit t’vet. Per t’saktë, si e lyp udha, do t’kenë dhimë e keq n’zemer t’vet, e do t’i njallet dishiri per me i shperblye me zell t’papritueshem.
Qe si i foli Krishti nji sherbtores t’vet: “Me ndije njerzt mundimin qi m’napin per ditë mkatnorët si me kenë mundimet e veta e me ma dit per nderë për t’mirat e mia, asgja kishte me m’u dukë ça kam hjekë për ta, por kishe me dishrue me ja diftue dashtniin t’eme me tjera provë ma t’zgjedhuna. Ta dish, o bii, se Zemra e Jeme asht derptue keqas tu pa se edhe disa shpirta t’kushtuem mue m’kan qit n’njenen anë e po ma çarsin t’kjajtunit e t’pelqyemit t’emë.”
O i krishtenë, qi po i mendon kto fjalë t’permallshme, hapi syyt e kqyr mos t’jesh n’numer t’ktyne e mos t’shkrepet edhe mbi ty ky ankim.
T’lutem bjeri mrapa vedit e ktheu pernjimend kahë Zoti tu u shporrë prej atyne fajeve n’t’cillat bie ma shpesh. Xeju kahë Mesha shejte e t’kesh kujdes me pa jo veç ditë dile e ditë kremte, por edhe ditë javet me t’madhe pervujtnii. Per me xjerrë dobiina t’posaçme, prej kti visaar, njalle besimin t’and e n’kohë t’Meshës me tu ba si me kenë n’maje t’Kalvarit tu kqyrë Krishtin t’gozhduem e t’dekun n’kryq. Me u pasë gjetë atherë me ç’zemer t’perlootueshme permyzë per dhe, ishte shkrii n’vaj e n’mall. Gjithnjii do ta pertriish edhe sot ket zell, tu pa Meshen shejte, qi e ka unjii pahin e kurbanit t’athershem, e kshtu bukur mirë ke per t’a ngushllue Zemren e adhrueshme t’Zotit t’on.
Urata
O Jezusi em, ç’t’mirë e madhe kishte kenë per mue me u pasë gjetë n’mal t’Kalvarit kur ke dekë i kryqzuem nder nji mi mundime, e me m’pasë ra permbi shpirt t’emë ndoj pikë gjak, qi duel prej Zemres s’ate çilun me heshtë. Me pas ndollë n’at vend t’bekuem, kishe vu kryet t’em nen at Gjak t’hyjnueshem per me i la mkatet e mija.
Un gjithnjii e kam ket t’mirë si t’shof me besim t’fort e me urtii t’madhe t’shtatit Meshen shejte, ku pa praa pertrihet. Po une deri tash tu e pa Meshen per zakon e pa t’xeet, e kam baa si nji veper ç’faret do e jo n’at çmim qi duhet. Oh sa keq t’a kam ba, o Krisht. O sa i zi ke kenë, o shpirti em, tu i pergjegjë kaq mrapsht baamirsit t’and. Por s’ka me kenë ma kshtu.
Po t’premtoj, qi me ndimë t’ande, jo veç s’kam m’e lanë pa e paa, por edhe due me ndejë me perkushtii per me i laa t’pandeerimet, e me kenë gjithku pasqyrë e mirë. M’ço forc, Ti, o Krisht, per me mbajt sa t’jemi gjall ket perkushtim.
Zhgjetorja
Ban qi t’ndjekë tyy n’shterngim
Zemres s’ate ndezë n’dashtnii
Ban t’i ngjajn e jemja unjii.
Ndollia
Mesha shejte, qi çohet n’nderë e n’lavdë t’Zemres s’Jezu Krishtit per t’sjellun t’mkatnorve asht krejt e fuqishme per me i prue n’rrug e me i shelbue baakqiit.
Kalxon Elçija i Zemres s’Jezu Krishtit me 2 t’Korrikut 1876, n’nji vend t’Umbries djali i nji Zojës t’randë ishte prishë kaq fort sa me i lshue kryeput punët e shpirtit e mjeft ma me thanë se ky fatzii i kishte shkue gjashtmdhet vjet larg Sakramendeve.
N’prill t’sendes qi thame sypri tuj lexue gruja n’Elçi disa hire n’uzdajë t’madhe per me pasë neper ket perkushtii edhe t’kthyemit e birit t’vet. Me ket shpnesë t’ngulun filloi nji ndandçë, e n’at rasë çoi edhe tri Meshë mu thanë n’lter t’Zemres t’hyjnueshme. Tu ndejë nji ditë n’kishë per me porositë djalin e vet, po i avitet nji meshtar i cilli s’mujte me dit pikllimin, ngushtimin e nevojen e kësaj grue e pa çilë gojë i lshon n’dorë nji petkicë t’Zemres s’Jezu Krishtit. M’at ças ndjeu per mbrenda si nji zaa: “Shko e venja djalit n’fyt, pse ndeera t’asht ba”
N’at shpejtim s’ngiati me hapë shpiin, e pa i folë, djalit ja dha petkicen me e vu n’fyt.
O mrekullia e Zotit! Aty per aty ju shëndrrue krejt zemra e tij. Mbasi ra nji grimë n’mendim drejt shkon n’at kishë, ku ishin pas thanë ato tri meshë, e aty hasë n’at meshtar, qi i pat dhanë s’ames petkicen, e me t’pervujt lypi mu rrfye. Rrfehet me nji pendim t’unjishem e lot qi derdhte diftoshin zemren e tij pershkue prej t’dhimtunit. Mushë n’gëzim kthen n’shpii e i kalxon s’amës qi ishte pajtue me Zotin. Por sa ndiin ça kishte ba kjo per m’e prue n’fije, djali shkrehet prap n’vajë e tu e kapë n’grykë t’amen i ep fjalen qi mbas aso ditet s’kishte per t’a lshue kurr perkushtiin e Zemres Jezu Krishtit. E njimendë me ndimë t’kësaj Zemer qindroj trimnisht n’premtime t’veta. (Elçija i Zemres Jezu Krishtit – 2 Korrik 1876)