Jeta e Shën Norbertit
Me grada fisnike dhe talente të rralla, Norberti kaloi një rini shumë të devotshme dhe hyri në rangun kishtar. Nga një kontradiktë e çuditshme, sjellja e tij tashmë u bë një skandal për thirrjen e tij të shenjtë, dhe në oborrin e perandorit Henriku IV ai bëri, si shumë klerikë të asaj moshe, një jetë të shthurur dhe luksoze.
Një ditë, kur ai ishte 30 vjeç, ra gjysmë i vdekur nga kali i tij dhe, pasi kishte marrë veten, zgjidhi një jetë të re. Pas një përgatitjeje serioze dhe kërkuese, ai u shugurua prift dhe filloi të ekspozonte abuzimet e Urdhrit të tij.
I heshtur në fillim nga një këshill lokal, ai mori sanksionin e Papës dhe predikoi pendesën për turmat që dëgjonin, në Francë dhe Holandë. Në luginën e egër të Premontre, ai u dha disa dishepujve të stërvitur urdhrin e Shën Austinit dhe një zhgun të bardhë për të treguar pastërtinë engjëllore të priftërisë. Rregulltarët e Kanoneve, ose siç quheshin Premonstratensians, duhej të bashkonin punën aktive të klerit vendas me detyrimet e jetës monastike. Zjarri i tyre përtëriu shpirtin e priftërisë, ngjalli besimin e njerëzve dhe dëboi herezinë.
Një heretik i lig, i quajtur Tankelin, u shfaq në Antwerp, në kohën e Shën Norbertit, dhe mohoi realitetin e priftërisë dhe veçanërisht blasfemoi mbi Eukaristinë e Shenjtë. Shenjti u dërgua për të dëbuar dëmtuesin. Me fjalët e tij të zjarrta e ekspozoi dhe rindezi besimin në Sakramentin e Shenjtë. Shumë nga apostatët e kishin vërtetuar përbuzjen e tyre ndaj Sakramentit të Shenjtë duke e varrosur atë në vende të pista. Norberti i urdhëroi ata të kërkonin për Ostet e Shenjta. Ata i gjetën të plota dhe të padëmtuara, dhe shenjti i solli përsëri në tabernakull me triumf. Prandaj ai është pikturuar shumicën e herëve me monstrancën në dorë.
Në 1126 Norbert e gjeti veten të emëruar Ipeshkëv të Magdeburgut; dhe atje, duke rrezikuar jetën, vazhdoi me zell punën e tij reformuese dhe vdiq i rraskapitur nga mundi, në moshën 53 vjeçare.
Reflektim – Shpërblimet e ofruara për ofendimet ndaj Sakramentit të Shenjtë ishin qëllimi i veprës së madhe reformuese të Shën Norbertit – për veten e tij, klerin dhe besimtarët. Sa shumë riparon akoma adhurimi i vazhdueshëm edhe sot për fyerjet e së shkuarës ndaj Eukaristisë së Shenjtë.