Jeta e Shën Gjon Gualbertit
Shën Gjon Gualberti lindi në Firence, A. D. 999. Duke ndjekur zanatin e armëve në atë periudhë të trazuar, ai u përfshi në një gjakmarrje me një të afërm. Një të Premte të Madhe, teksa po shkonte në Firence i shoqëruar nga njerëz të armatosur, ai u ndesh me armikun e tij në një vend ku asnjëri nuk mund të shmangte tjetrin. Gjoni do ta kishte vrarë; por kundërshtari i tij, i cili ishte krejtësisht i papërgatitur për të luftuar, ra në gjunjë me krahët e shtrirë në formën e një kryqi dhe iu lut atij, për hir të mundimit të shenjtë të Zotit tonë, t’i kursente jetën. Shën Gjoni i tha armikut të tij: “Unë nuk mund të refuzoj atë që kërkon në emër të Krishtit. Unë të jap jetën tënde dhe të jap miqësinë time. Lutu që Zoti të më falë mëkatin tim.” Hiri triumfoi.
Një njeri i përulur dhe i ndryshuar, ai hyri në kishën e Shën Miniatos, që ishte afër; dhe ndërsa ai lutej, figura e Zotit tonë të kryqëzuar, përpara të cilit ai ishte në gjunjë, uli kokën drejt tij si për të miratuar faljen e tij. Duke braktisur botën, ai iu dorëzua lutjes dhe pendesës në Urdhrin Benediktin. Më vonë ai u çua në themelimin e një kongregate pak milje larg Firences, ku ai themeloi manastirin e tij të parë.
Një herë armiqtë e shenjtorit erdhën në manastirin e tij të Shën Salvit, e plaçkitën dhe i vunë zjarrin dhe, pasi i trajtuan murgjit me neveri, i rrahën dhe i plagosën. Shën Gjoni u gëzua. “Tani,” tha ai, “ju jeni murgj të vërtetë. Sikur të kisha pasur nderin të isha me ju kur erdhën ushtarët, që të kisha një pjesë në lavdinë e kurorave tuaja!” Ai luftoi me burrëri kundër Simonisë, dhe në shumë mënyra promovoi Besimin në Itali. Pas një jete me ashpërsi të madhe, ai vdiq ndërsa engjëjt po këndonin rreth shtratit të tij.
Meditim – Akti heroik që fitoi konvertimin e Shën Gjon Gualbertit ishte falja e armikut të tij. Le ta imitojmë atë në këtë virtyt, duke vendosur që të mos hakmerremi kurrë me vepër, me fjalë apo me mendime.