Bombat Atomike dhe Mesazhi i Zojës
Më 6 gusht 1945, në festën e Shndërrimit të Krishtit, një bombardues amerikan hodhi një bombë atomike që shpërtheu mbi Hiroshima, Japoni. Shpërthimi verbues vrau – të gjithë brenda rrezes një milje nga epiqendra e shpërthimit – rreth 60,000 burra, gra dhe fëmijë.
Në këtë datë ka ndodhur një mrekulli për të cilën pak kush ka dëgjuar. Të mbijetuarit e vetëm brenda asaj rrezeje ishin tetë priftërinj jezuitë. Këta tetë burra, si tetë që i mbijetuan Përmbytjes së Madhe, jetuan deri në pleqëri pa helmim nga rrezatimi.
Ati jezuit Hubert Schiffer, një nga këta të mbijetuar, ishte tridhjetë vjeç në kohën e shpërthimit të Hiroshimës në vitin 1945. Pasi kremtoi Meshën e Shenjtë për festën e Shndërrimit, ai u ul për mëngjes kur të gjitha dritaret në çdo drejtim u ndriçuan..
Këtu është përshkrimi i At Schiffer për atë që ndodhi: “Një shpërthim i frikshëm mbushi ajrin me një goditje bubullime. Një forcë e padukshme më ngriti nga karrigia, më hodhi në ajër, më tronditi, më goditi, më rrotulloi andej-këndej.”
Ai pësoi disa lëndime të lehta, megjithatë mjekët e Ushtrisë Amerikane konfirmuan se ai dhe shtatë shokët e tij nuk pësuan as lëndime të rënda dhe as dëmtime nga rrezatimi.
Kur u pyetën se pse ai dhe shokët e tij jezuitë ishin të padëmtuar ndërsa të gjithë të tjerët në atë rreze kishin vdekur, At Schiffer u përgjigj: “Ne mbijetuam sepse po jetonim mesazhin e Fatimes. Ne jetonim dhe lutnim Rruzaren çdo ditë në atë shtëpi.”
Historia na kujton shpëtimin e Noeut në arkë, çlirimin e Danielit në gropën e luanit dhe, mbi të gjitha, ruajtjen e Ananias, Azarias dhe Misaelit në furrën e zjarrtë të Nebukadnetsarit.
Nagasaki, shtëpia e dy të tretave të katolikëve japonezë, pësoi bombën e dytë atomike më 9 gusht 1945. Ky qytet që ishte bërë “kryeqyteti japonez i katolicizmit” u shkatërrua. Gjithsesi, manastiri françeskan i themeluar nga Shën Maximilian Maria Kolbe në Nagasaki mbeti i padëmtuar. Shën Maksimiliani kishte vendosur më parë të shkonte kundër këshillës që i ishte dhënë për të ndërtuar manastirin e tij në një vend të caktuar më afër qytetit. Në vend të kësaj, Shën Maksimiliani zgjodhi një vend pas një mali. Kur shpërtheu bomba atomike, manastiri i Marisë u mbrojt dhe u ruajt. Kjo mrekulli e veçantë na kujton fjalët e mbretit David dhe këngën e Jeremias dhe Ezekielit: “Ti që me forcën tënde përgatit malet, i ngjeshur me fuqi” (Psalmi 64:7).
Mesha e Shenjtë Solemne në rrënojat e Katedrales së Nagasakit