Sancta Maria, Mater Dei,
ora pro nobis peccatoribus

Nana e Dhimbshme
Shtatë Dhimbët e Zojës Mri

Sot (15 shtator) është festa e Zojës së Shtatë Dhimbjeve, duke iu referuar këtyre ngjarjeve në jetën e Mbretëreshës së Dëshmorëve:

 

1. Profecia e Shën Simeonit: një shpatë do të shpojë zemrën tënde.

2. Largimi për në Egjipt.

3. Humbja e Fëmijës Jezus në Jerusalem.

4. Maria takon djalin e saj ndërsa mbante kryqin.

5. Dëshmia e kryqëzimit të Jezusit.

6. Zbritja e Jezusit nga Kryqi.

7. Vënia e Krishtit në varr.

 

Shën Alberti i Madh tha: “Ashtu siç jemi nën një detyrim të madh ndaj Jezusit për mundimin e Tij për dashurinë tonë, po ashtu jemi nën detyrim të madh ndaj Marisë për martirizimin që ajo pësoi vullnetarisht për shpëtimin tonë në vdekjen e Birit të saj.“ Ai tha se “vuajti vullnetarisht” pasi iu zbulua Shën Brixhetit nga Shën Anjeza, “Nëna jonë e mëshirshme dhe e dhembshur ishte e gatshme të duronte çdo mundim për të shpëtuar shpirtrat e njerëzve”.

 

Kaq shumë dashuri ka Nëna jonë Qiellore për ne, saqë ajo meriton mirënjohjen tonë dhe kjo mirënjohje duhet të tregohet së paku duke medituar dhe ngushëlluar për të në dhimbjet e saj. Por ajo iu ankua Shën Brixhetit se shumë pak veprojnë kështu dhe se pjesa më e madhe e botës jeton duke i harruar ata: “Unë shikoj përreth të gjithë ata që janë në tokë, për të parë nëse rastësisht ka ndonjë që i vjen keq për Mua dhe mediton mbi Dhimbjet e Mia; dhe konstatoj se ka shumë pak. Prandaj, bija ime, edhe pse shumë e kanë harruar, të paktën ti mos më harro. Meditoni për dhimbjet e Mia dhe merrni pjesë në pikëllimin Tim, aq sa mundeni.”

 

Zoti ynë Jezu Krisht i tha të Bekuarës Veronika Binasko: “Bija ime, lotët e derdhur për Mundimin Tim janë të dashur për mua; por ashtu si e doja nënën time Mari me një dashuri të pamasë, meditimi mbi mundimet që ajo duroi në vdekjen Time është edhe më i këndshëm për mua.” Prandaj hiret e premtuara nga Jezusi për ata që janë të përkushtuar ndaj dhimbjeve të Marisë janë shumë të mëdha.

Ah, sa valët e lotve i dirgjen

Ç’dhimbë misore e deperton

Nsa e mjerume Nana Virgjen

Shkapë prej cungut t’vrashtë kundron

Atë djalë t’vet hyjnuer n’gjak ri,

Pa i shenj jete ngrykë saj shtri

 

Atë ftyrë t’kandshme, atë parsem t’terun

Bashkë me atë zemer n’heshtë para t’pershkueme

Atë dorë t’djathtë me heker t’therun

Edhe t’shmakten n’kryq t’gozhdueme

Kambët e tija ba krejt plagë

E trishtueme, n’vajë ia lagë

 

Njiqind herë e njimijë herë

I shterngon, i rrokë me rend

Krahë; krahnuer kjo Nanë e mjerë

N’permallim tue thekë gjithkend

Fija e jetës ksaj gati i shkimet

Shkrihet krejt nder puthje dhimbet

 

Deh, nanë virgjen, t’lypim hir

Per lotë tu, qi xuer dashtnija

E per dekë me aq kob t’tand bir

Si per purpur t’varrve t’tija

Ketë dhimbë t’ashper t’zemres sate

N’zemra tona kthellë hukate

 

Me ma t’nalten atë butsi 

Varrët e Krishtit, birit tyt

E shtatë dhimbët e Virgjnes Mri

Ban t’kujtojm perherë me fryt

 

Lutje t’bajm t’na sjellin pshtimin

Lotët e derdhun t’Nanës hyjnore

Qi i qet n’punë per t’shtue shperblimin

Per mungesët e botës fajtore

 

T’sjellë kujtimi i idhtë mbi dekë

E i pesë varrve t’Fjalës s’mishnueme

Si edhe dhimbat prej Nanës hjekë

Per ne t’gjithë mbretninë e amshueme 

At Benedikt Dema O.F.M – Himnografia Liturgjike