Sancta Maria, Mater Dei,
ora pro nobis peccatoribus

Çfarë duhet të bëjmë?

Ne jemi me fat se prej shekujsh Kisha na ka treguar rrugën. Nëse duam të qëndrojmë besnikë na mjafton të vazhdojmë në të njëjtën rrugë. Kjo do të thotë : 1) të vazhdojmë të hedhim poshtë gabimet e njëjta dhe të ndjekim të vërtetën e mësuar nga Kisha, 2) të vazhdojmë të luftojmë, 3) të kemi një besim të madh.

 

  1. Të vazhdojmë të hedhim poshtë gabimet e njëjta dhe të ndjekim të vërtetën e njëjtë, domethënë të njejtën Fe.

Në fakt, Koncili i I-rë i Vatikanit na mëson për pagabueshmërinë e Papës se “Shpirti Shenjt nuk iu është premtuar pasardhësve të Pjetrit (domethënë papëve) për të bërë të njohur një doktrinë të re nën zbulimin e tij, por për të shpallur besnikërisht dhe për të ruajtur shenjtërisht Fenë që na vjen prej Apostujve.”

 

  1. Të vijojmë të luftojmë.

    Por për çfarë lufte bëhet fjalë? Mbaje mend mirë këtë, ne nuk luftojmë për të ndryshuar; ne luftojmë për të jetuar. Pra bëhet fjalë thelbësisht për një luftë besnikërie. Besnikëri ndaj Fesë, besnikëri ndaj urdhërimeve të Hyjit dhe moralit, besnikëri ndaj burimeve të hirit: lutja dhe sakramentet. Besnikëri ndaj shenjtërisë së familjes për ata që janë të martuar, nga ku lind rëndësia për të pasur etër familjesh të shenjtë dhe të guximshëm; besnikëri për të gjithë ndaj Shpritit Shenjt që njihet nga frutet e tij: dashuri, gëzim, paqe, durim, butësi, qëndresë, dashamirësi, besnikëri, modesti, vetëpërmbajtje, dëlirësi. Kjo besnikëri kalon përmes meshtarëve të mirë e të shenjtë që i japin besimtarëve të vërtetën dhe hirin, pra është e rëndësishme të kemi sa më shumë thirrje të shenjta meshtarake.

 

  1. Së fundmi, të këshilloj të kesh një besim të madh.

    Beteja është e rëndë, por ne nuk duhet të shqetësohemi. Ashtu sikur të thashë në fillim të kësaj letre, jeta e krishterë mbi tokë do të jetë gjithmonë një betejë. Por, në betejë, Hyji iu jep gjithmonë hirin atyre që janë besnik ndaj tij, dhe rezervon gjithmonë për ta fitoren. Nëse duket se po mposhtemi, kjo ndodh që të triumfojmë më mirë, me një fitore me të shkëlqyeshme.

 

E di, më bën të mendoj një ushtar të ulët që vjen e kërkon dorën e vajzës së gjeneralit. Gjenarali do ishte shumë i lumtur të kishte një dhëndër kaq të mirë, kaq të shenjtë, kaq të guximshëm: por megjithatë ai nuk mund t’ia japë vajzën një ushtari! Më vonë plas lufta dhe një betejë e rëndësishme bëhet, dhe gjenerali dërgon këtë ushtar në betejë, në një vend ku duhet shumë guxim dhe zgjuarsi. Gjenerali i dha për këtë gjë armët më të mira. Ushtari i vogël mund të shkurajohej duke menduar se gjenerali e dërgon për ta hequr qafe. Por nëse është i zgjuar, ai do të mendojë të kundërtën: pra gjenerali i ka dhënë gjithçka për të fituar lavdinë dhe dekorimet më të dëshirueshme, gjë që do t’i mundësonte të martohej me nder me vajzën e gjeneralit.

 

Ky, për më tepër, gjen avantazhin t’u tregojë të gjithëve se ai preferon virtytin në të gjithë situatat më të ngritura.

 

E kjo është ajo që Hyji bën sot me ty, me mua, me të gjithë katolikët e mirë. Ne duam të hyjmë në Qiell, por çfarë jemi ne para Hyjit? Pra Hyji na ka zgjedhur, ne të vegjëlve, ne që jemi asgjë. Ai na ka dërguar në një betejë ku ne duhet të tregojmë guxim, besnikëri dhe besim. Për më tepër, sepse Ai dëshiron të na shohë fitimtarë, Ai na dërgon hire të shumta për të na ndihmuar, ashtu sikur nuk iu dërgon të tjerëve. E kur ta kemi arritur fitoren sikur Ai dëshiron, Hyji do mund të na japë Qiellin e tij, lumninë e amshuar, e t’iu thotë ipeshkvinjëve e kardinajve që kanë fjetur përgjatë betejës, ose që janë vëllazëruar me armikun:

 

“Shikojini, Imzotë, këta të vegjël që kanë pasur më shumë guxim dhe besnikëri se ju! Është shumë e drejtë që të marrin shpërblimin e tyre. Dhe ju, imzotë, bëni pendesë, përndryshe do të shkoni me armikun tonë djallin që e doni kaq shumë!”

 

Para se të mbaroj këtë letër, kam edhe një gjë të rëndësishme për të të thënë.

 

Kushtoja veten Zojës së Bekume. Kërkoi asaj të të marrë me vete afër Kryqit dhe të të tregojë Jezusin, duke vdekur për kaq shumë shpirta që bjerren.

 

Kjo është përgjigjia ime për pyetjen tënde. Këtë përgjigje e kam marrë nga Imzot Lefebvre që ai vetë e ka marrë nga papët dhe nga Kisha e Shenjtë Katolike.

 

Zoti të ruajtë.