Jeta e Shën Gjon Kancit
Shën Gjon Kanci (1390-1473) lindi në Kant, Poloni. Ai ishte një student i zgjuar dhe mori titullin Doktor i Filozofisë. Pas diplomimit, ai dha mësim në Universitet ndërkohë që vazhdoi studimet për Priftërinë dhe u shugurua tre vjet më vonë.
Shën Gjoni u bë profesor i Shkrimeve të Shenjta dhe përfundoi një doktoraturë të dytë në Teologji. Më vonë u emërua Drejtor i Departamentit të Teologjisë. Shën Gjoni u tha studentëve të tij: “Luftoni çdo gabim, por bëjeni me humor të mirë, durim, mirësi dhe dashuri. Ashpërsia do të dëmtojë shpirtin tuaj dhe do të prishë kauzën më të mirë”.
Përkushtimi i tij ndaj mundimit të Zotit tonë ishte aq i madh sa ai eci deri në Jeruzalem për të parë se ku vdiq Jezusi, duke shpresuar se do të martirizohej atje nga turqit. Një histori e shquar për Shën Gjon Kancin është se një herë, rrugës për në Romë, disa grabitës e rrahën dhe i morën të gjitha paratë e tij. Ai kishte të qepura disa copa ari në rrobat e tij kur u tha grabitësve se nuk kishte më para. Ai kishte harruar që këto copa ari ishin atje. Kur i zbuloi, vrapoi pas grabitësve dhe u dha paratë. Grabitësit ishin aq të impresionuar nga kjo thjeshtësi dhe pafajësi, saqë u hodhën në këmbët e tij, i kthyen gjithçka që i kishin vjedhur dhe i kërkuan falje.
Një tjetër ngjarje e rëndësishme është ajo e një shërbëtoreje që ishte rrëzuar në sheshin kryesor të Krakovit duke thyer një enë dhe filloi të qante nga frika se mos ndëshkohej. Shën Gjoni u afrua, e ngushëlloi dhe u lut ndërsa e ndihmoi të merrte copat e enës. Lutjet e tij e bënë enën e thyer sërish të plotë dhe uji me të cilin ishte mbushur ishte kthyer në një qumësht të ëmbël e të pasur.
Reflektimi – Ai që drejton të gjitha veprat e tij sipas vullnetit të Perëndisë, shpesh mund të konsiderohet nga bota si i thjeshtë dhe budalla; por në fund ai fiton vlerësimin dhe besimin e vetë botës, miratimin dhe paqen e Perëndisë.