Jeta e Papa Shën Martinit
Shën Martini, i cili mbajti Selinë Romake nga viti 649 deri në vitin 655, ngjalli armiqësinë e oborrit bizantin nga kundërshtimi i tij energjik ndaj herezisë monotelite dhe ekzarku Olimpi shkoi deri në atë pikë sa u përpoq të shkaktonte vrasjen e Papës në këmbët e altarit në kishën e Shën Marisë Maxhore; por përsoni që u dërgua për të kryer vrasjen u verbua mrekullisht dhe zotëria i tij refuzoi të merrte pjesë në këtë çështje.
Pasardhësi i tij nuk kishte asnjë skrupull të tillë: ai e kapi Shën Martinin dhe e përcolli në bordin e një anijeje të nisur për në Konstandinopojë. Pas një udhëtimi tre mujor, mbërriti në ishullin Naksos, ku Papa u mbajt i burgosur për një vit, dhe më në fund në 654 u soll i lidhur me zinxhirë në qytetin perandorak.
Prej andej ai u internua në Krime, ku vuajti nga zia e bukës, si dhe nga vrazhdësia e tokës dhe e njerëzve të saj. Por vuajtja më e vështirë për të ishte fakti që Papa e gjeti veten pa asnjë mik. Letrat e tij tregojnë se si kisha e tij e kishte braktisur dhe miqtë e tij e kishin harruar. Nuk i dërgonin as vaj e as misër për të jetuar.
Ai vdiq dy vjet më vonë në mërgim në vitin 656, një martir që u ngrit për të drejtën e Kishës për të mbajtur doktrinën edhe përballë pushtetit perandorak.
Reflektim – Ka pasur raste në historinë e Krishterimit kur të vërtetat e tij janë dukur në prag të zhdukjes. Por ka një Kishë, dëshmia e së cilës nuk ka dështuar kurrë: ajo është Kisha e Shën Pjetrit, Selia Apostolike dhe Romake. Vendose besimin tënd në mësimin e saj!